Η αδενομύωση συνδέεται με δυσλειτουργία του πλακούντα, σύμφωνα με νέα έρευνα

18 Ιαν Η αδενομύωση συνδέεται με δυσλειτουργία του πλακούντα, σύμφωνα με νέα έρευνα

Άρθρο του Ι. Σούση, Μαιευτήρα Γυναικολόγου, Ιατρού Αναπαραγωγής

Οι έγκυοι με ενδομητρίωση και διάχυτη αδενομύωση έχουν σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να γεννήσουν ελλιποβαρές παιδί, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης Ιταλών ερευνητών που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Ultrasound Obstetrics and Gynecology.

Την τελευταία δεκαετία, πολλές μελέτες έχουν αναφέρει συσχέτιση μεταξύ της ενδομητρίωσης και των κύριων επιπλοκών που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, συμπεριλαμβανομένων των αποβολών σε προχωρημένο στάδιο της εγκυμοσύνης, του πρόωρου τοκετού, των ελλιποβαρών εμβρύων (SGA), της υπέρτασης και της προεκλαμψίας.  Αλλά άλλες μελέτες όμως δεν έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα.

Η ενδομητρίωση, κατά την οποία το ενδομήτριο εμφυτεύεται εκτός της μήτρας, συχνά συνοδεύεται από αδενομύωση, μία πάθηση κατά την οποία το ενδομήτριο διεισδύει στο τοίχωμα της μήτρας, δημιουργώντας ουλές.

Η συχνότητα της αδενομύωσης σε ασθενείς με ενδομητρίωση κυμαίνεται από 20% έως 50%. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η αδενομύωση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη, αλλά λίγες μελέτες έχουν εστιάσει στη συσχέτιση μεταξύ της αδενομύωσης και των αποτελεσμάτων της εγκυμοσύνης σε ασθενείς με ενδομητρίωση.

Οι ερευνητές θέλησαν να διαπιστώσουν αν τα αποτελέσματα στις εγκύους και τα έμβρυα ήταν διαφορετικά σε γυναίκες με ενδομητρίωση μόνο, σε σύγκριση με εκείνες που είχαν ενδομητρίωση και διάχυτη ή εστιακή αδενομύωση.

Η εστιακή αδενομύωση εντοπίζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο της μήτρας, ενώ η διάχυτη αδενομύωση βρίσκεται σε ολόκληρη τη μήτρα.

Οι ερευνητές έκαναν μια αναδρομική ανάλυση 206 εγκύων γυναικών με ενδομητρίωση, εκ των οποίων το 71,8% είχε μόνο ενδομητρίωση, το 18,4% είχε ενδομητρίωση και εστιακή αδενομύωση (EFA) και το 9,7% ενδομητρίωση και διάχυτη αδενόμυση (EDA).

Οι συνήθεις παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την ανεπάρκεια του πλακούντα, όπως ο δείκτης μάζας σώματος (BMI), τα επίπεδα PAPP-A και ο μέσος δείκτης παλμικότητας της μητρικής αρτηρίας (UtA PI) στο πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο βρέθηκε ότι ήταν σημαντικά συχνότεροι σε ασθενείς με διάχυτη αδενομύωση, σε σύγκριση με  ασθενείς που πάσχουν μόνο από ενδομητρίωση. Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στους ασθενείς με εστιακή αδενομύωση.

Image credit: